Do Łodzi ściągnęli artyści, literaci oraz liczni pracownicy nauki z Warszawy oraz innych ośrodków uniwersyteckich. Wielu z nich wzięło czynny udział w organizowaniu łódzkich szkół wyższych i instytucji naukowych, wiążąc się z miastem na stałe.
Decyzją władz miasta natychmiast przystąpiono do tworzenia szkolnictwa wyższego, wyprzedzając o kilka miesięcy prawne powołanie poszczególnych szkół. Dekrety o utworzeniu państwowych szkół wyższych – Uniwersytetu Łódzkiego i Politechniki Łódzkiej zostały wydane równocześnie 24 maja 1945 r. Spiesznie nawiązywano kontakty z profesorami, tworzono zakłady, zabiegano o zastępcze laboratoria, starano się o pomieszczenia.
Wśród przybyłych badaczek do Łodzi była m.in. Alicja Dorabialska, która zapisała się nie tylko jako wybitna badaczka, ale i matka-założycielka uczelni technicznej, aktywnie uczestniczą w pracach organizacyjnych uczelni. Dorabialska robiła karierę naukową w zdominowanym przez mężczyzn świecie nauki.
Czy w powojennej Łodzi kobietom było łatwiej robić kariery naukowe w naukach ścisłych, na uczelni technicznej, w których stereotypy dotyczące predyspozycji kobiet do zajmowania się naukami ścisłymi bądź zawodami „męskimi” funkcjonowały, opowiemy podczas wykładu.
